هنر آموزش

من ، معـــــــــلم هستمزندگی پشت نگاهم جاریستسرزمین کلماتتحت فرمان منستقصر پنهان منستقاصدک های لبانم هرروزسبزه ی نام خدا را به جهان می بخشدمن معلم هستمگر چه بر گونه ی منسرخی سیلی صد درد درخشش داردآخرین دغدغه هایم اینست :نکند حرف مرا هیچ کس امروز نفهمید اصلانکند حرفی ماند ؟نکند مجهولیروی رخساره ی تن سو خته ی تخته سیاه جا مانده ست ؟من معلم هستمهر شب از آینه ها می پرسم :به کدامین شیوه ؟وسعت یاد خدا را بکشانم به کلاس ؟بچه ها را ببرم تا لب دریاچه ی عشق ؟غرق دریای تفکر بکنم ؟با تبسم یا اخم ؟با یکی بود و نبود ؟زیر یک طاق کبود ؟یا کلاغی که به خانه نرسیدقصه گویی بکنم ؟تک به تک یا با جمع ؟بدوم یا آرام ,یعنی ...ادامه مطلب